Noodcommunicatie is belangrijk. Tegenwoordig is iedereen verbonden via de moderne communicatiemiddelen oftewel de digitale media. Het is nog niet zo lang geleden dat de mobiele telefoon haar intrede deed. Ik geloof dat het 1996 was dat het mobiele GSM-netwerk in Nederland werd uitgerold. Zelf ben ik begonnen in 1991 bij de toenmalige PTT-Telecom als indienststeller Vaste Verbindingen. Wanneer de klant toen vroeg om een Vaste Verbinding was de levertijd meer dan een jaar. Deze Vaste Verbindingen waren ervoor om spraak- en computersystemen van (grote) bedrijven met elkaar te verbinden. We zijn nu ruim 20 jaar verder en wanneer ik aan mijn kinderen vertel hoe het er toen aan toe ging zitten ze me aan te kijken met grote ogen. Het is vanzelfsprekend geworden dat de communicatiemiddelen er altijd zijn en dat deze media altijd operationeel is.
Echter doemt dan de vraag op: is dat wel terecht?
Bijna niemand realiseert zich dat wanneer er een stroomuitval zich zal gaan voordoen dat alle communicatie uitvalt en wegvalt. Een veel gehoorde opmerking is 'Ik heb toch een mobiele telefoon'. Men realiseert zich niet dat deze mobiele telefoon ook verbonden is met een netwerk en dat dit netwerk afhankelijk is van de infrastructuur welke in Nederland in de voorliggende decenia zich fijnmazig heeft uitgebreidt. Wanneer er een stroomstoring zich zal voordoen zal misschien wanneer de opstelpunten van de mobiele operators voorzien zijn van backupvoorzieningen t.b.v. spanningsuitval het nog wel een poosje doen, maar wanneer de batterij leeg is houdt het toch echt op.
Ik vergeet niet dat jaren geleden de dijken in de betuwe op doorbreken stonden. Telefooncentrales zouden in het water verdwijnen en wanneer dit zou zijn gebeurd zou er langere tijd geen of moeilijk communicatie gevoerd kunnen worden.
Verdrietig is het om rampen nodig te hebben om hiervan bewust te worden. Echter hoe snel wordt het ook weer vergeten.
Tijdens de watersnoodramp in 1953 hebben zendamateurs een belangrijke rol gespeeld in communicatie. Tijdens de tsunami welke tijdens de kerstdagen in 2004 plaatsvond heeft was de VU4RBI/VU4NRO DX-peditie in Port Blair op het Andaman Eiland. Onmiddellijk na de ramp is men overgeschakeld op noodverkeer.
In Nederland zijn radiozendamateurs en de overheid er ook van overtuigd geraakt dat hulp van zendamateurs bij rampen noodzakelijk zal kunnen zijn. Uiteraard zullen radiozendamateurs nooit de overheidstaken over kunnen nemen, maar zij kunnen en willen hun expertise en ervaring graag ten dienste stellen van een ieder voor wie dit van belang kan zijn. Het kan zijn dat u getroffen wordt in uw dorp of stad door een stroomstoring. Wanneer u dan een radiozendamateur in uw buurt weet die kan communiceren kan dit mensenlevens besparen. Denkt u zich eens de volgende situatie in: Er vindt een stroomstoring plaats en iemand in uw omgeving heeft beademingsapparatuur of iemand krijgt een hartstilstand. Het is dan zaak om zo spoedig mogelijk de hulpdiensten te kunnen waarschuwen, echter uw telefoon doet het niet meer. Een radioamateur zal dan proberen een verbinding te maken met een amateur buiten het getroffen gebied welke wel kan bellen en zo kunnen dan toch de hulpdiensten worden gewaarschuwd. Uiteraard zijn er veel meer voorbeelden te noemen.
Hieronder heb ik een aantal links toegevoegd waar u wat kunt lezen over noodcommunicatie. Ook kunt u kijken bij de knop 'Hamradio video'. Hier staan verwijzingen naar filmpjes over noodcommunicatie.
